donderdag 12 december 2013

Lang leve het tapetum lucidum

Ik wandel in het donker met de mannen door het bos. Ineens zie ik twee lichtjes in de berm. Ik steek over naar de andere kant en loop ogenschijnlijk rustig door. Van binnen zet ik mij schrap. Voorbereid op het momentum. E=MC2. Met de juiste versnelling kan 22 kg husky me al omver trekken, laat staan 44! 

We passeren De Plek Met de Lichtjes. Er wordt wat druk gedaan en gesnuffeld maar dan lopen ze toch nog redelijk netjes door. Ik ontspan en denk aan al die keren dat ik zulk soort "lichtjes" zag. Tijdens het steppen bijvoorbeeld, vijf paar op de akker. Of zittend op een muurtje een meter van het pad.
Lichtjes die geen lichtjes zijn. Het is de reflectie van mijn lamp op het netvlies van in dit geval een kat. Soms van een ree, paard of konijn. Het netvlies van deze dieren dat voorzien is van een extraatje, het tapetum lucidum. Dat zorgt ervoor dat zij beter zien in het donker. Tegelijkertijd dat ik hen nu beter zie. Zo ongelukken met mijn jagende meneren kan voorkomen, menig dier het leven reddend. Survival of the brightest.  Zou Darwin deze functie ook doorgrond hebben? 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten