dinsdag 3 februari 2015

Spot spot...

Ardennen, september 2015

Ardennen op zijn mooist: heuvelachtig coulissen landschap. 
We hebben honger! We zijn zojuist teruggekeerd van een lange wandeling op het Ardeense platteland en het avondeten lonkt. Het water loopt me al in de mond als ik de koelkast van ons vakantiehuisje open trek en de gemengde geur van rijpe kazen, gedroogde worst en Ardenner ham ruik. De honden loungen op het verhoogde terras en genieten weer eens van het uitzicht. Ik glimlach stilletjes, heerlijk hoe ze zich hier vermaken met het observeren van de omgeving. Hun neuzen staan nauwelijks stil. We hebben zo geen kind aan ze.


Ineens bereikt een luid geraas mijn oor. Het onheilspellende gekletter van een omvallend wasrek. Een wasrek dat de functie had om -samen met een houten tuintafel- de trap van balkonterras naar tuin te blokkeren. De niet omheinde tuin. Die gefrequenteerd wordt door lokale boerderijkatten. 
Onze constructie voor de trap
Ik klats de koelkastdeur dicht en sprint op blote voeten naar buiten. Uit mijn ooghoek zie ik Spot, mijn "onhandige langpoothusky" in drie grote sprongen de steile open houten trap afspringen. Hij moet als een springpaard half onder het wasrek door over de tafel naar beneden zijn gesprongen. Een gat in. Een diep gat van een steile trap. Shadow aarzelt, durft niet mee. Gelukkig. 

de steile trap... 

Durf jij hier vanaf te springen? 

 Ik keer me om door de voordeur van het huis naar buiten te sprinten want ik durf niet zomaar die trap af te rennen. Tegelijk krijs ik met schelle stem “Hans, KOM HIER”. Een bedaagd “Jahaa wat is er dan” klinkt uit het huis. Uit zijn stem blijkt een zeker dedain, ik bedoel maar, wat kan er nou zijn om je zo druk over te maken, zo in een ingeslapen dorpje aan het einde van een prachtige herfstdag in het Ardeense land. Het woord dat van manliefs zijde volgt op mijn “Spot is ontsnapt” zal ik hier niet herhalen. Dat past niet in een nette blog. Vier letters. De toon van zijn stem nu duidelijk minder relaxed. 

Spot verkent grondig de tuin
Ook Shadow vindt het heel spannend wat daar gebeurt
Ondertussen heb ik bedacht dat ik geen risico wil lopen dat Shadow alsnog broerliefs route volgt, dus ik sprint weer terug, grijp hem in zijn kladden, gooi hem de keuken in, sluit de balkondeur met een duidelijke klik en sprint dan door de voordeur naar buiten. Nog steeds op blote voeten. Over het grasveldje voor het huis. Biddend dat me een “splatjs” in andermans hondenpoep bespaard zal blijven want het ligt daar vol met drollen van lokale hondse bewoners. 
Uitzicht vanaf het balkon terras over de tuin en achterliggende velden 
Ik stop en kijk om me heen. Geen Spot in de tuin. Mijn hart bonst in mijn keel. Waar is hij nu? Al mijn zintuigen staan op scherp. Ik hoor niks - ook geen kattengekrijs gelukkig. Ineens zie ik uit mijn ooghoek een beweging bij een buurhuis. Een husky stuiterspringt door het struikgewas. Erachter ritselt wat. Een kat in doodsgevaar? Ik moet zo snel mogelijk ingrijpen!  

Er steekt maar een onderdeel uit dat ik kan grijpen. Een staart. Geen gebruikelijk handvat maar ik grijp hem toch en trek hem aan zijn staart uit het srtuikgewas de straat op. Nagels krassen over de stenen. Spot is het er duidelijk niet mee eens en draait zich vliegensvlug om met een verontwaardigde MIEUW en probeert in mijn hand te happen. Maar ik ben meedogenloos. De greep van mijn hand om zijn staart wordt steviger en mijn andere hand doet een poging zijn halsband te pakken, waarbij meneer kronkelt als een slang om dat te voorkomen. 
 Als het me eindelijk gelukt is, marcheer ik hem richting de voordeur, onderwijl een blik om mij heen werpend. Gelukkig, niemand op straat. Nog steeds op blote voeten wandel ik nu over straat en stoep zodat ik geen risico neem op een uitglijder. De opluchting klinkt door in mijn stem als ik Hans toeroep “Ik heb hem - en alles leeft nog"!
Ondertussen bedenk ik een nieuw spreekwoord: een Spot maakt rare sprongen om een kat in het nauw te brengen. De krassen staan als stille getuigen op de traptreden.
Spot aan de lijn ... wel zo veilig... 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten