woensdag 6 april 2016

I Norge Rondane 2016 - De aankomst

Als de auto van de huttenbaas is weggereden, daalt er een diepe stilte neer over onze berg. Behalve ons huisje, staan er nog 2 andere maar die zijn niet bewoond op het moment. De koude lucht prikkelt in mijn neusgaten. 
Gewoontegetrouw wil ik de honden aanlijnen als we ze uit de auto halen. Ze zijn ongedurig na de lange reis. Maar dan kijken manlief en ik elkaar aan. Er is hier niks in de buurt. Geen huis. Geen doorgaande weg. Alleen sneeuw. Heel veel diepe sneeuw. 
We zetten het hok open en genieten van 2 heren die wegstuiven om vervolgens pontificaal kopje onder te gaan in de sneeuw. 
Auto uitpakken, kopje thee en de dan op stap! Met de sneeuwschoenen onder zakken we nog tot onze knieën of verder in de sneeuw. Ik loop als tweede en dus is het voor mij wat makkelijker. De heren gaat het echter niet snel genoeg dus proberen ze ons in te halen. Shadow verovert de koppositie en wil die niet laten gaan. Hij wisselt ploeg-stap af met spring-duik. Wij knikken elkaar toe: die is vanavond wel moe. Uiteindelijk geeft ook hij het op en hebben we de vreemde gewaarwording van twee honden die achter ons aan lopen. Dat zijn we niet gewend. 
De avond begint te vallen als we weer bij het weggetje naar ons huis uitkomen. Dat is geveegd en hier is de sneeuw een stuk minder diep! De heren racen gezamenlijk naar de voordeur. Voldane blik op hun smoel als wij aangesloft komen. Toch als eerste thuis! 

Shadow overziet zijn nieuwe koninkrijk. Het huis op de achtergrondis leeg, ons huis staat er schuin tegenover. 

We worden achtervolgt! 

Spot baant zich een weg door de sneeuw - hard werken!

Avond-sneeuw-zwemmen

En dan kun je je beter strekken om bij dat takje te komen dan een stap vooruit doen! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten